Bywaj!

Bywaj!

Wbijasz we mnie swoje ciemne

spojrzenie, niby przypadkiem

poprawiasz spocony kosmyk

włosów, puszczasz oczko, całkiem

przypadkowo, wysyłasz do mnie

płonące, nagie, nasze sygnały.

Kusisz swoim dekoltem, piersiami

skąpą spódniczką opiętą na udach.

Dotykasz mnie swoimi ustami

czerwonymi pomadką, dotykasz

mojego ciała, moich dłoni. Podnosisz

ją jedną do swych warg, całujesz 

wulgarnie wciskając palec w buzię

druga wędruje niżej, nisko, całkiem

niziutko, szarpiesz mój pasek, guzik

bierzesz mnie szturmem, ściągasz

wymięte, śmierdzące bokserki 

chwytasz go ciepłą dłonią, całujesz

każesz mi rozebrać cię całą tracę

oddech, ściska mi serce, boję się...

rozrywam twe cienkie rajstopki

widzę białe majtusie i kilka włosków

zmierzwionych wiatrem podniecenia

ściągam je jak wytrawny koneser

stoisz przy mnie, tak blisko, naga, moja

patrzę w twe oczy, widzę żądzę, widzę

orgię uczuć i myśli... zamieram, chcę 

w ciebie wejść, być sobą w tobie,

 odwracasz się tyłem, napierasz, ja kwilę...

 spuszczam się na twój policzek, patrzę w twe oczy 

i widzę smutek... widzę rozpacz... widzę ból 

twoje pytanie bez odpowiedzi:

"jak kochać prostytutkę?"

 - ja ciebie uwielbiam!  Słyszysz uwielbiam! 

Kocham! Kocham nad życie! 

Zapinam pasek spodni, 

poprawiam koszulę jak zwykle,

ubieram się, ubieram ją,

całuję "na pa"- odchodzę do następnego...

służbowego wyjazdu, moja droga, bywaj!