Czy?
Czy? Czy mogę, chociaż raz spojrzeć na pana? Czy mogę, chociaż raz poczuć pana spojrzenie na moich wypukłych ustach, czy… Czy mi tak wypada, poprosić pana o takie bezwstydne frywolne życzenia i prośby, tak na ulicy prosto, bezpośrednio wołać o… Miłość? Pan tak nic nie zrozumie chodzi pan taki zamyślony tak obco pan stąpa po tym dziurawym chodniku, że aż zamieram, by pan Nie upadł. Pan tak dumnie spogląda na świat, pan jest taki wrażliwy taki czuły… wiem, że pan się kryje z prawdziwą stroną pana duszy, ale to nie szkodzi, kocham! Przepraszam tego miałam nie mówić, przepraszam tak mi się powiedziało bezwiednie, nie żebym coś, ale może, ale że nie… Niech pan tych babskich paplanin nie bierze do serca, pan jest taki słodki pan jest taki wspaniały, zabawny... nie gdzie ja bym mogła wyznać panu takie takie rzeczy… prawdziwe uczucia głębokie emocje, które tlą mi się w sercu żar płonący w moich myślach, proszę choć raz