InneKrainy

Królowa życia Uśmiechnij się jeszcze raz oderwij się od codzienności od ludzkich zmartwień i trosk po prostu uwolnij serce i duszę uwolnij siebie, uwolnij nas! Zrzuć z siebie ciemne szaty wspomnień, rozbierz się z historii i stań nagą, całkiem nagą, bezwstydną, pierwotną stań przy dużym lustrze i... i patrz na siebie, podziwiaj to co chowałaś przez lata małżeńskiego nieszczęścia pozwól się dotykać po ciele drapieżnie i szalenie, pozwól by młodość wróciła i zagościła na twojej twarzy, oddaj do prania teraźniejszość, poszukaj nowej szmatki przyszłości, baw się... nie jesteś już dzieckiem! Stań się gwiazdą nocy, królową dyskoteki, tańcz i się śmiej całą noc w obcych, niezazdrosnych objęciach przystojnych mężczyzn daj im spijać twój seks, gorący nagi, dojrzały seks, baw się życiem bez konsekwencji, bez łez rozpaczy zerwałaś niewolę żony rzucając złotą obrączkę w kąt i teraz gdy gorąca muzyka szumi ci w uszach wspominasz...cierpkie, wręcz gorzkie

Teatr Nie mogę powiedzieć, że ja to ja, że ty to ty... nie mogę, mogę rzec, że gramy we wspólnym teatrze życia, na jednej biednej popękanej drewnianej scenie rażeni od czasu do czasu reflektorami kłótni, refleksjami wspomnień, porażeni historią nie możemy iść dalej, dlaczego? bo skończył się dzisiejszy akt ostatnie głosy obelg i wyzwisk padły, a kurtyna opadła, zgasły światła, wracamy za kulisy wracamy do rutyny powtarzania fraz, byle nie zakładać masek byle nie grać sztucznie, chociaż tak już dawno je na sobie mamy zamykamy się w garderobie czterech ścian, spoglądamy na prostokątne lustro, widzę twoją twarz, ty widzisz moją...widzimy mnóstwo zmarszczek, suchą skórę, zakola na głowie i pęk siwych włosów na twojej głowie... czas upływa, czas minął w teatrze życia, przysypani kurzem przeszłości nie dostrzegamy, udajemy, że się nie poznajemy, oddaliliśmy się... ty słaba aktoreczka o wielkim sercu i ja egocentryk zakochany w Tobie... teatr życia... chyb

Fernando Pamiętasz nasze rozstanie? Pamiętasz nasze ostatnie spojrzenie przed twoim odejściem? pamiętasz, mój drogi, kiedy stałam nad brzegiem wpatrzona w twoją twarz i szczery uśmiech wiary, że wrócisz, że mnie przytulisz odpłynąłeś... łódką daleko w morze, granatowe niebo gwiazd Cię porwało...czekam czekałam jak głupia na znak na znak z nieba, od Ciebie pamiętasz jak kule splamiły niebo pamiętasz jak w powietrzu zapach prochu mieszał się z krwią pamiętasz? walczyłeś za wolność ja za naszą miłość i dziecko... pamiętasz, jak mnie pocałowałeś w tą noc? pamiętasz, powiedziałeś "będzie dobrze", wypłynąłeś na wojnę, brutalną wojnę! wojnę nie naszą! ślad po Tobie zaginął zaginął Fernando, żyłam przez wiele lat bez Ciebie i teraz... kiedy pokrył nas starości kurz zjawiasz się i mówisz: "kocham Cię" Fernando, wybacz...jestem za stara by znowu zapłakać Fernando nad naszą mogiłą! Żegnaj, zostaw historię w spokoju mój drogi, adios! Pamięta