Aż do śmierci

Aż do śmierci

Proszę Cię kochaj mnie

napisz choć jedno słowo

miłe, złe, niedobre, piękne

odezwij się choć jeszcze raz

nie mów, że to koniec Nas

gdy jeszcze początek się rodził

nie skreślaj tych pięknych lat

żem był głupcem głupców świata

nie odwracaj się od mych słów

to nie kłamstwa, to prawda

to modlitwa nieszczęśliwca

spójrz na mnie proszę Cię

mrozem uczuć mnie nie zabijaj

wiem, że też mnie jeszcze

Kochasz, że myśli tłoczą się

w baśniach wspólnej miłości

pachnącego świętami domu i

gwarnej muzyki naszych dzieci

wiem, że pamiętasz jeszcze te

marzenia o Nas, o potędze naszych

serc, o wtulonych w siebie wargach

spoconych ciałach nocnej miłości

proszę Cię nie zabijaj mnie sztyletem

nie zabijaj mnie moimi błędami

daj mi jedną...jedyną malutką szansę

naprawię Ci cały świat, oddam wolność

oddam życie... tylko mnie kochaj

czule... tylko spijaj ze mnie szczęście

uwierz mi Kochana, zniewoliłaś mnie

jestem twym niewolnikiem, jestem

posłańcem, jestem zagubionym aniołem

jestem zawieszony w trosce tęsknoty

odezwij się do mnie choć raz jeszcze

dotknij mnie daleką swoją dłonią

chcę poczuć dreszcz tych dni z Tobą

kiedy zimowym wieczorem zakochałem

się w nieśmiałej, delikatnej, lękającej się

dziewczynie z Północy kraju Wisły

jeżeli czytasz te karty lamentów i żalów

wiedz, że me serce wciąż dla Ciebie bije

przytul mnie ostatni raz, pustelnika miłości

przytul do piersi i kochaj - aż do śmierci.