Smutek
Smutek
Budzisz się całkiem sam
obdarty ze wszystkich szat
pięknych planów przyszłości
okradziony z ostatnich marzeń.
Przelęknięty samym sobą
lękasz się dni, które są przed
tobą, próbujesz się wyrwać
z bólu trosk, nie potrafisz....
Złodziejka – Los – skradła
ci istotę tego świata, porwała
słońce, zabiła gwiazdy, cicho
udusiła księżyc – ty marny...
Umierasz bez jej oddechu,
umierasz bez jej słów, umierasz
jak ranne zwierzę w lesie łez
ona nie rozumie – tak miało być.
Żadnych braw już nie ma,
szarość i ciemność żyje z tobą
noc w sercu i głowie, smutek
potrzebujesz jej – twej krwi...
Odeszła tak cicho, tak boleśnie
boleśnie, bo jeszcze dobrze nie
poznana była ta ukochana, cisza
tylko smutek, smutek i smutek.
Komentarze
Prześlij komentarz