Uczucie

Uczucie

Słyszę modlitwę znanych mi

słów, słyszę melodię tych

zdań, słyszę jej ciepły głos

słyszę ciszę – sam w strachu milczę...

Ukradkiem spoglądam na ogień

żar buchający z jej serca, pełen

dym trosk i cierpienia, spoglądam

nie potrafię przerwać – milczę...

Zbiera wszystkie ofiary i pamiątki

wspólnego szczęścia, zamyka

szczelnie w brązowej walizce, łzy

płyną po jej słodkiej twarzy – milczę...

Zdziera z siebie białą suknie,

targa welon przyszłych marzeń

obrzuca krzykiem wszystkich, mnie

wrzeszczy upadkiem siebie – milczę...

Wrzuca do wstydliwego kominka

stertę namiętnych listów naszej

obcej, dalekiej korespondencji,

rzuca kłamstwami historii – milczę.

Przemyka przez pokoje niewinnego

domu niczym huragan zabierając

wszystkie pierwiastki wspomnień

pali wszystkie zdjęcia, pali – milczę.

Rzuca się na podłogę, płacze

oskarża świat i Boga o głupotę, rzuca

się na mnie z nożem, powstrzymuję

krzyczy, że żyję chłodem – milczę.

Dość. Ile można znieść noży bólu?

Ile kłamstw można skrywać w sercu?

Ile razy wybaczać? Moja Droga przegrałaś

- zdradzając nas z przelotnym uczuciem.