Rodzina

Rodzina

To najszczersza ciężka prawda

tego podłego naszego świata

że sprzeda, wyda, oszuka, okłamie

Cię twa podobno cudowna – rodzina.

Rodzina na pozór szczęśliwa

na zdjęciach niczym z obrazka

soplicowskiej sielanki i arkadii

spokoju, harmonii i ciepła domu.

To ona Ci się niegdyś wydała być

radością poranków i celem nocy

bycie z nią przy kolacyjnym stole

celebrować wspólnie święta, to było...

Pozornością chwil. Cudowną grą

teatralną; sceną obłudy i pychy...

bliskich Ci osób, że jesteś ważną

dla nich osobą życia – potok kłamstw.

Bezczelne wymysły twej wyobraźni

że Cię kocha twa rodzina, że jest

podporą, wsparciem i motywacją, a

tak naprawdę jesteś dziś – całkiem Sam.

Staczasz codzienny bój przetrwania

z własnym sercem i opornym rozumem

walczysz ze zrozumieniem i współczuciem

którego dawno ten świat już, już… nie ma.

Płaczesz gorzkimi kroplami łez

nad albumem domu i przodków

drżącą ze strachu delikatną dłonią

ścierasz kurz niepamięci, cierpienia i bólu.

Kołyszesz się na tym starym fotelu

w cieniu pajęczyn babcinego strychu

oddychasz szybko i nerwowo – pamiętasz

i wspominasz blade krzyki krwi i bicia...

Pamiętasz popłoch łez, niewdzięcznie

rozdarty obraz Matki Boskiej królowej

naszych domów, która stała obojętnie przy

kacie, patrzyła.... ratowała ofiarę – śmiercią.