Ostatni lot...

Ostatni lot...

Gdzie zmierzamy? Dokąd?

Gdzie zabierasz ostatni bagaż?

Gdzież porywasz ten bilet w

w lot w nieznane – mieliśmy

być tylko i zawsze razem!

Nie krzycz! Nie win mnie -

za bezsilność moich marzeń

Zostań! Proszę! Wszystko...

wszystko zdołam-my naprawić

uśmiechnij się... - nie rób mi tego!

Wsiadasz do tego podłego

wehikułu - chcesz odlecieć od

wspólnych spraw głębokich

westchnięć letniej pory i snów

w majowe deszczowe noce.

Stój! Zostaw walizkę łez!

Nie skrzywdziłem Cię...

zawsze kochałem... to tylko słowa

puste słowa powiedziane w...

romansie moich podłych myśli.

Nie zdradziłem Cię... to żart

to spisek ludzkich zazdrości...

to zamach na harmonię i spokój

to nieprawda – to ludzki fałsz

ja – ja ofiara ludzkiej obłudy!

Nie odlatuje! To samolot w

próżnię niewoli i samotności

nie uciekaj... bez mojej miłości

jestem Twoim sługą wiecznym

Ty zaś moją Panią dnia i nocy.

Lecisz. Unosi się machiną zła.

Niknie w białych chmurach -

One się śmieją ze mnie!

Szydzą i rzucają moc kłamstw!

Bestie i hieny moich nieszczęść!

Proszę Cię zawróć ten samolot

nagle słyszę boską ciszę...i...

i widzę jasność raju – trzask.

Spadł. Samolot padł. Nie żyje!

Nie żyje mój cały świat – nadzieja!