Moda

-
Moda

Zastanawia mnie zawsze
prawda i moralność tego
naszego pięknego świata,
czujność i ochrona wartości.

Przecież wartości budują
charakter, a charakter czule
cegła, po cegle wznosi, stawia
budynek – nas – ludzi...

A jednak obecnie często tak
bywa, że zakładamy maski
aktorów jednej sceny, aktu,
jednego biednego teatru- mody.

Próbujemy zawieszać siebie
w machinie błędów, głupstw
i upadków; próbujemy biec
przed siebie w pogoni za innymi.

Biegniemy w podróż bzdur
jak w labiryncie bez okien
widzimy ciemność ludzkich
grzesznych słów – namawiania.

Namawia się nas w szydercze
plany zmiany świata; mówi
się nam o harmonii wolności
potoku młodzieńczego szału.

Natomiast nikt nie woła
nie katuje gorzkimi kazaniami
prawdy, nikt nie zrywa różowych
okularów zabawy i oddechu.

Że subtelnymi i słodkimi
słowami pychy i próżności
obtulamy się kocem zwątpień
aż ostatecznie niszczymy siebie.







Komentarze

  1. Minne May20 września 2014 21:01

    ludzkość boi się zdjąć sobie i innym tych "okularów"... takie piękne jest życie, gdy martwimy się tylko o to, jak wyglądamy, co mówią o nas koleżanki, co mamy na sobie... prawdziwe problemy nie są juz takie słodkie i bezpieczne, dlatego uciekamy w swiat własnych, tworząc plotki i wsłuchując się w te o gwiazdach, żyjąc w małym, konsumpcyjnym światku...
    i tak wiesz kto :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Spotkanie

-
Spotkanie  Ławka w parku porośnięta mchem zarośnięta pajęczyną czasu Stoi w oddali w ciszy życia w blasku gwiazd i księżyca Zastygnięta chwilą pięknych marzeń zasnęła w nadziei... pewna dziewczyna śpi słodko, piękna zaklęta w bajce swych cichych pragnień czeka na miłość tysiące już godzin i wieków czeka ona na niego pana, księcia dyrygenta miłości czeka na spotkanie tajne ich pocałunki grzeszne słówka na dobranoc niecierpliwi się boi i drży o niepewność czy go spotka przed zamknięciem oczu w miłości do chłopca z krainy naiwności 
Czytaj więcej

Gdybym

-
Gdybym Gdybym mógł cofnąć czas powiedziałbym Ci, że jesteś najcudowniejszą kobietą na Ziemi, powiedziałbym Ci że te wszystkie chwile przy Tobie były niczym bajkowe sny, niczym mitologiczne wielkie miłości. Gdybym mógł cofnąć czas przytuliłbym Cię najmocniej w całym świecie, wysłałbym Ci list pełen pocałunków, róż całowałbym Cię czule przed snem patrzyłbym cicho kiedy zasypiasz i uśmiechał szeroko kiedy wstajesz. Gdybym mógł cofnąć czas powiedziałbym Ci, że nie masz wad, że każde twoje spojrzenie pobudza moje myśli, każdy dotyk rozpala żar pożądania żar miłości, powiedziałbym Ci kochaj mnie do nie-przytomności! Gdybym mógł cofnąć czas nie zniszczyłbym tych mostów nie zburzyłbym tego domu wspólnych naszych marzeń o przyszłości w objęciach za - kochanych, powiedziałbym Ci, że tęsknię, że marzę tylko o Tobie. Nie wiem jakich słów mam użyć, jakie pieśni śpiewać jakie poematy układać, by wyrazić to co czuję, by...
Czytaj więcej

1 październik

-
1 październik Delikatny mglisty promyk przywędrował wraz z nami do wysokiej białej sali, gdzieś na końcu korytarza, całkiem obcy, całkiem sami – czekamy. Ciepły jesienny wiaterek kołysał subtelnie jeszcze zielone liście, szum tych małych rączek budził w nas wspomnienie lata wspomnienie lat beztroski A my niczym żołnierze przyszłości zasiedliśmy w brązowych ławkach cicho zawstydzeni, pełni obaw o jutro, bojaźliwie chcący poznawać nowości, radośni nie znający strachu. Cisza rozgościła się wśród nas nagle szepty zagrały swą orkiestrę pierwsze uśmiechy na twarzach jak u dzieci... kreśliły się rumieńce pierwsze wrażenie już za nami... Spogląda. Spogląda na mnie – ona ciemnowłosa dziewczyna, o pięknych oczach uśmiecha się cnotliwie pełna iskier szczerości i szczęścia w oczach spogląda na mnie ciszą – milczy.... Spogląda, spogląda, proszę spoglądaj spoglądaj na mnie jeszcze raz... piękny cudowny raz, gdy serce moje cie...
Czytaj więcej