Kraina
Kraina
Ty nie wiesz mój silny chłopcze
ty nie znasz moja piękna dziewczyno
jak smakuje szary popiół ludzkich
domów, jak pachnie miasta ruina.
Ty nie nie wiesz jaką traumę
przeżywa człowiek kiedy dnia
pięknej porze zostaje wywleczony
całkiem nagi, zmarznięty, bosy.
Ty nie wiesz Młode Pokolenie
czym jest oderwanie matki od
dziecka, słyszalny w holu jego
płacz, kwilenie i spływanie łez.
Ty nie rozumiesz lamentu kobiet
gdy rozdarci przez karabiny, ciche
strzały mężowie martwi i sini padali
a one ciągle ich jedynych kochały.
Ty nie pojmujesz ciemnej nocy
w pełnym smrodu, bólu i cierpienia
blaszaku, w drewnianym domku spałeś
dzieliłeś kąt skrzypiącego
tapczanu.
Ty nie zastanawiasz się nad błahostką
walką o kromkę chleba, o kroplę
żywej
wody; ty nie myślisz dniami o
tęsknocie
stracie bliskich porwanych w wirze
wojny.
Ty teraz Młody Człowieku siedzisz
w ciepłym, pełnym troski domu...na
polskim gdzieś osiedlu... śmiejesz
się
w radości transie, pachniesz
szczęściem.
Ty teraz Młody Człowieku oddychasz
w pełni czystą i potężną siłą
wielu
poległych, siłą walki za kraj,
ojczyznę
- żyjesz teraz Człowieku, w wolnej
Polskiej Krainie.
Piękny wiersz. Wszyscy powinniśmy pamiętać o tym, co było kiedyś; co nasi przodkowie oddali za wolną Polskę. Jest jaka jest- nieidealna, ale jednak nie ma okupanta, nie ma komuny, mamy szczęście. Powinniśmy o tym pamiętać
OdpowiedzUsuńM.