Demon

Demon

Wokół nas Księżyc cicho gra

te nocne melancholijne kołysanki

dla swych jednych towarzyszek

nocnego niebiańskiego życia – Gwiazd.

Gra i nuci znane nam piosenki

rytmy namiętnych bić naszych serc

i bezwładnych okrzyków uniesień

spokojnych i ciepłych westchnięć.

Dyszy cały mokry od marzeń

utopiony w blasku jasnego światła

światła, który pali się na horyzoncie

sklepieniu naszych celów i pragnień.

Budzi Cię - śpiącą królową zaświatów -

białą i mglistą postać świata strachu

wstaje delikatna niczym piórko

unosi się i tańczy z wiatrem w powietrzu.

Zamyka jedną, potem drugą powiekę

i zgrabnie fruwa po myślach każdego

śpiącego mężczyzny – gra z nim

bawi się do nieprzytomności – kocha go!

Utula skrycie jego męską twarz

przytula ją do jej zimnej piersi – lodowca

ogrzanych i żarliwych uczuć... -

nieszczęśliwa i zła to pani Mrocznego Anioła?

Umęczy gęstością pocałunków

uwije przezroczystą sieć wspomnień

następnie weźmie wietrzny oddech

zatańczy ostatkiem sił taniec śmierci...

Podniesie się do nieba – oszalała

upada na podłogę i wbija swoje ostrze

zgrabnie sączy jedyny nektar wrażliwości

wypija magiczną miksturę jego męskości.

Smakuje się jego brudnym potem

całuje jego zimne i spękane usta...

żegna się czule – niby jego jedyna pani

rzuca zaklęcia ostatnich zwrotek!

Ty Adamie skąpany w kroplach moich

łez i potokach krwi mojego serca

zaklęty zostaniesz w nicość świata

nie kochałeś mnie – i już nikogo więcej!