Czym?

Czym?

Co mogę zrobić dla twej

samotność? Czym leczyć

spękane twe czerwone serce?

Czym koić wysuszone od

łez usta, czym mam je całować?

Czy całować mam je całymi

dniami, całą ciemną nocą?

Czy subtelnie je muskać wiarą

nadzieją i marzeniami radości?

Że będziesz niedługo wtulona...

W moje czułe ramiona, mocno

ale Ty... jakby nieobecna, jakby

całkiem nie moja, nie..nie zwracasz

wzroku; nie bijesz , morderco!

spojrzeniem namiętnego wstydu.

Nie pozwalasz mi Cię dotknąć

zerwać płaszczyk, lekką sukienkę

wtopić się w twe jędrne i młode

ciało... nie pozwalasz smakować

się twym optymizmem przyszłości.

Zamykasz się w czterech kątach

zagadki, zamykasz się w skrzyni

nieszczęśliwej miłości z nim...

nie potrafisz mi zaufać, nie potrafisz

się otworzyć na sen wiosennej nocy.

Nie potrafisz skupić myśli na...

na prawdziwym, głębokim i, i

pięknym szczęściu budowanym...

razem, nie chcesz ode mnie słów

Kocham, nie chcesz prawdziwej miłości?

Nie – kochanka

nie – męża, ojca

nie – małżonka

nie – tylko przyjaciela, za późno odchodzę

- do mojej – Przyjaciółki Serca!