Bagaż

Bagaż

Zapakowany bagaż życia,

Ty uśmiechnięty Turysta,

wsiadasz na pokład samolotu 

- uciekasz od nieszczęścia.

Siadasz przy oknie,

fruniesz w niebie wolności,

niczym ptak pozbawiony...

ludzkiej upartości i godności.

Zgnieciony, zgwałcony,

zjedzony przez ludzką podłość,

sąsiadów zazdrość i brak...

litości i zrozumienia...

Odlatujesz... chcąc być sobą,

chcąc Kochać swą Kobietę,

chcąc żyć i podobać się sobie...

nie unikać brzydkich spojrzeń.

Chcesz zerwać tę szatę wstydu,

płachtę gadających języków:

on jest inny! on jest dziwny!

Subtelne: tak – to ja Poeta!

Znikasz w chmurach nadziei,

skąpany w różowych marzeniach,

opalony namiętnością emocji...

lecisz przed siebie w nieznane!

Zamykasz tu.... rozdział twego bycia,

odcinasz żyły pompujące z Ciebie...

tak znikome i nieliczne szczęście...

zostaje po Tobie, tylko kurz...

Kurz i pył, który wznosi się ku słońcu,

bezbronny, malutki i zalęknięty...

że sam tu został bez pana...ale on opada

na dzieła... twórczości jego serca – poezja?