Karteczka

Karteczka

Zamykasz się znów w pokoju

w ciemnym mroku przy lampce

coś kreślisz tajemniczo na papierze.

Co tam robisz niewinna, skromna?

Dlaczego rysujesz okrągłe chyba

litery, zgrabnie mierzysz swym piórem?

Machasz nim niczym mieczem na

rycerskim pojedynku, aleś Ty...

waleczna, burzliwej krwi kobieta!

Po co nim potajemnie machasz?

Komu chcesz zrobić krzywdę?

Od kogo w spokoju uwolnić?

Przecież to ja twój na wieki mąż

twój żywiciel, chlebodawca...

to ja.... nie pisz tego znieważenia!

Spalę tę karteczkę, nie jestem

alkoholikiem, chamem, draniem

wyolbrzymiasz sobie, najdroższa!

Nie rzucaj na mnie wyzwiskami

nie krzycz, nie bij, nie rób awantur

przecież nasza rodzina się kocha!

Proszę Cię spal tę karteczkę w

ogniu rodzinnego ogniska, nie

nie niszcz go... budował się długo.

Zostań tu! Żadnego rozwodu!

Żadnego sądu! Oszalałaś! Idiotka!

Stój! - cisza – pada – umiera.

Umarła biedna żona i matka, która

pragnęła dla siebie szczęścia, a nie

- piekła... umarła za swoją wolność !

Umarła, bo chciała ratować swą

godność, wartość, dzieci... dom -

zginęła chcą uciąć nić cierpienia!