Idą

Idą

Ostatni akord trąbki i bębna

zabrzmiał głośno i czule, już

krople łez szczęścia tłoczą się

na policzkach radosnych matek.

Ojcowie poprawiają luźne krawaty

goście ciekawscy świata do izb

wchodzą całym tłumem, powietrze

powagi chwili miesza się z potem...

Potem młodych kochanków nie -

śmiałych by iść dalej w życie

ciągle obcy, sami, razem – odważni

zamknięci w pułapce przeznaczenia.

Przerażone miny młodej pary

zaklęte w spojrzeniach rodziców i

teściów... zadumani marzeniami

wpatrzeni w srebrny krzyż wiary.

Kilka ruchów w Imię Ojca i Syna

skromny pocałunek spękanych ust

gra muzyka.... gra serce strachem

wychodzi z domu para młoda ….

Dumne cienie snują się przed siebie

błotnista droga trzeszczy wodą deszczu

ciemne chmury oddają pokłony słońcu

weselni goście idą do kościoła... idą.

Grają organy. Ksiądz dumnie czyta

Pismo, karci i obiecuje szczęście

błogosławi świętym zaklęciem... idą

młodzi nowożeńcy w melodii Ave Maryja!