Historia

-
Historia

Jedno beznadziejne, posępne słowo...
jeden chytry, pyszny, obojętny rozkaz
ciche plany zagłady biednych krajów...
sąsiadów zagubionych niegdyś potęg.

Szydercze modły za bogactwa kultury
zawiść i zazdrość, wredna chęć złota
poniżenia, uduszenia pięknego królestwa
swojskiej krainy miodem i mlekiem oblanej.

Rozebrano ją cicho z szat całości
rozerwano jej nagie koronne ziemie,
wypito ostatnie krople słodyczy rzek
okaleczono miliony biednych rodzin.

Ogień z obielonych śniegiem pól
buchał jak w piecu piekła, dlaczego?
Drewniane chałupy kładły się jak
zwiędłe liście, krzyk... płacz...upadek.

Ogromne lasy okradziono z dumnych
wysokich sosen, dębów i buków...
jeziora zamrożono z tętnienia życia
ze spokoju, wolności i harmonii bytu...

To wszystko przez carskie marzenia
zachodnie skromne ręce kradzieży
nachylili się nad losem ludzkich błędów
pomyłek, głupich przepychanek, kłótni.

Rozebrali ją w proch, w nicość, goła
goła Panienka Polska... stoi na rozdrożu
płaczących dzieci, trzęsie się za 123 lat
zimna... krynice łez spływają jak deszcz.

Umarła. Zginęła przez ludzką pychę
przez ludzkie zaślepienie, by wstać...
mądra, silna, potężna, nasza Polska -
wolna! potężna w mądrą kartę historii!

Komentarze

  1. Anonimowy27 września 2014 21:29

    oby tylko ta historia nie powtórzyła się już nigdy w taki sposób... oby Polak potrafił być mądry i po szkodzie, i przed nią, jednak to tak trudne- nikt nie wie, co przyniesie przyszłość, tym bardziej daleka
    A wiersz naprawdę ciekawy
    M.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Spotkanie

-
Spotkanie  Ławka w parku porośnięta mchem zarośnięta pajęczyną czasu Stoi w oddali w ciszy życia w blasku gwiazd i księżyca Zastygnięta chwilą pięknych marzeń zasnęła w nadziei... pewna dziewczyna śpi słodko, piękna zaklęta w bajce swych cichych pragnień czeka na miłość tysiące już godzin i wieków czeka ona na niego pana, księcia dyrygenta miłości czeka na spotkanie tajne ich pocałunki grzeszne słówka na dobranoc niecierpliwi się boi i drży o niepewność czy go spotka przed zamknięciem oczu w miłości do chłopca z krainy naiwności 
Czytaj więcej

Gdybym

-
Gdybym Gdybym mógł cofnąć czas powiedziałbym Ci, że jesteś najcudowniejszą kobietą na Ziemi, powiedziałbym Ci że te wszystkie chwile przy Tobie były niczym bajkowe sny, niczym mitologiczne wielkie miłości. Gdybym mógł cofnąć czas przytuliłbym Cię najmocniej w całym świecie, wysłałbym Ci list pełen pocałunków, róż całowałbym Cię czule przed snem patrzyłbym cicho kiedy zasypiasz i uśmiechał szeroko kiedy wstajesz. Gdybym mógł cofnąć czas powiedziałbym Ci, że nie masz wad, że każde twoje spojrzenie pobudza moje myśli, każdy dotyk rozpala żar pożądania żar miłości, powiedziałbym Ci kochaj mnie do nie-przytomności! Gdybym mógł cofnąć czas nie zniszczyłbym tych mostów nie zburzyłbym tego domu wspólnych naszych marzeń o przyszłości w objęciach za - kochanych, powiedziałbym Ci, że tęsknię, że marzę tylko o Tobie. Nie wiem jakich słów mam użyć, jakie pieśni śpiewać jakie poematy układać, by wyrazić to co czuję, by...
Czytaj więcej

1 październik

-
1 październik Delikatny mglisty promyk przywędrował wraz z nami do wysokiej białej sali, gdzieś na końcu korytarza, całkiem obcy, całkiem sami – czekamy. Ciepły jesienny wiaterek kołysał subtelnie jeszcze zielone liście, szum tych małych rączek budził w nas wspomnienie lata wspomnienie lat beztroski A my niczym żołnierze przyszłości zasiedliśmy w brązowych ławkach cicho zawstydzeni, pełni obaw o jutro, bojaźliwie chcący poznawać nowości, radośni nie znający strachu. Cisza rozgościła się wśród nas nagle szepty zagrały swą orkiestrę pierwsze uśmiechy na twarzach jak u dzieci... kreśliły się rumieńce pierwsze wrażenie już za nami... Spogląda. Spogląda na mnie – ona ciemnowłosa dziewczyna, o pięknych oczach uśmiecha się cnotliwie pełna iskier szczerości i szczęścia w oczach spogląda na mnie ciszą – milczy.... Spogląda, spogląda, proszę spoglądaj spoglądaj na mnie jeszcze raz... piękny cudowny raz, gdy serce moje cie...
Czytaj więcej